hoi allemaal even gedult er is een klein berichtje voor men mama.
(mijn allerliefste belgische mama. ik doe mijn best om alles neer te typen en niet te veel over te slaan, vandaar de toch wel lange berichtjes. en geloof het of niet, maar het neemt wat tijd in beslag. ik zi t nu amper een paar dagen ver en het grootste deel moet nog komen. ik heb u ook al ingelicht dat het moeilijk gaat om fotos op fb te zetten, maar ik doe mijn best.)
waar was ik gebleven. in Bankok. eenmaal aangekomen begonnen we bijna te smeken om een douche na een veel te lange busrit. saying goodbye to sebastian die voor 3 dagen terug naar zijn gastfamilie vertrok en hijgend van vermoeidheid een van gezocht die naar het huis van rachele leidde. ( haar gastmoeder had ons allen uitgenodigd om de nacht in hun huis door te brengen, wat wij allemeel enorm handig vonden. na de van was het wachten op de trein en de laatste 100 meters slepen om bijna een gevecht te beginnen over wie eerst mocht douchen. opgelucht en niet meer plakend van het zweet kwam er een 2e strorm naar de ontbijttafel. een goeie douche en een niet zoon stevig ontbijt zorgden ervoor dat we niet meer zeurden over dde was en een heel luie filmkijkende, keeketende en computergebruikende namiddag beleefden. wat in feite niet veranderde tot we gingen slapen omdat iedereen tijdens de film in slaap viel.
dag 2 in bangkok begon met het weg en weer lopen op de spullen terug in the pakken en onze weg vinden naar causan road, om daar onze bagage te droppen, te eten en kalmpjes aan onze weg te zoeken naar het placebo concert.
de grootste teleurstelling!!!! na de tikets in voorverkoop te kopen wisten ze ons mee te delen dat er geen personen onder 20j binnenmochten. na een hevige discussie en de ingang een 20 min te blokkeren hebben ze eindelijk hun gedacht veranderd toen we ons geld terug eisten.
eenmaal binnen begonnen er dan toch wel een paar zich als komplete idioten te gedragen wat miss beweisde dat ze voor bepaalde personen die 20j leeftijdsgrens hadden opgesteld. ach ja, wat kan een mens er aan doen, na een tijdje begon iedereen mee te doen. Dit trok de nodige media attentie, waar wij ons echter niets van aantrokken. Na een hele avond roepen en springen zijn we terug afgedaald naar causan om te beginnen met tequila shots en clubbing tot 6 in de morgen. wat achterafgezien geen goed idee was omdat dit een van de laatste goede nachtrust zou geweest zijn voor de rest van de trip. een ander obstakel was dat ik mijn bed niet kon vinden toen ik binnenkwam. De grond dus maar gebruikt. dit tot ik door een schaterend gelach wakker werd. ze waren met me aant lachen, de geestigaards. blijkbaar hadden ze een bed voor mij en alina gepland, en de jongnes meegedeeld dat ze op de grond moesten slapen. de uitkomst was, alina alleen in een groot bed en geen dekens genoeg om iedereen op de grond een slaapplaats te geven. kan gebeuren.
uiteindelijk na nog een luie dag en swensens ijsjes ons naar de zuidelijke busterminal gesleurd om de bus naar hat yai te nemen. MAAR!!! aalaarmm toen de telefoon ging en jasper wist mee te delen dat hij de bus zou missen. the red shirts hadden busverkeer tegengehouden waardoor hij een vliegtuig moest nemen en te laat kwam. een minimale domper. zijn tiket gelukkig kunnen inwisselen voor de volgende dag. (O ja, dragosh h eeft zich bij de groep aangesloten en ploy is weggevallen)
In HatYai. van de bus springen en stemming houden. blijven we in hat Yai om op Jasper te wachten of niet??? wat doe je met gelijkstand??? het antwoord was opsplitsen . 5 personen vertrokken naar de eilandjes en 5 bleven. en gelukkig maar want na een paar uurtjes kregen we telefoon. "kunnen jullie AUB een heel veel eten meenemen ???? we zijn aant kamperen op het strand en tzou goedkoper zijn mochten we ons eigen eten koken op kampvuur. " (tijdens dit telefoontje was ik helaas ergens aan het ronddolen aangezien ik de weg terug niet meer vond)
wij dus voor een 2e keer naar de supermarkt getjoold om heel, heel veel spaghettie,rijst,oatmeal, mama, 11 kersttomaatjes, rum en nog veel meer proviand in te slaan. in het hotel is het besef gekomen dat we geen potten hebben, wat een klein probleempje kan veroorzaken als je van plan bent om op kampvuur te koken. gelukkig is het slapen in het ostblok gasthuis van pas gekomen. de vuilinsbak was een of andere oude vergeten pot, die smeekte om mee te mogen op avontuur. uitkuisen en inpakken was de boodschap.
( dit was het begin van een nieuw tijdperk: borrowing whitout asking and without having the intention of ever returning it is minus one karma point)
Eindelijk slapen om de volgende dag vroeg op te staan, nog maar ens een 7/11 ontbijt te eten en jasper zoeken plus niet te vergeten een heleboel zakken sleuren.
OEFA eindelijk aangekomen op de pier, dnog wat meer inkopen gedaan, en gewacht.....
op de boot boek gelezen en gebruind , niet veel speciaals.
op het eiland koh tarutao, wat eigenlijk een national park is zijn we vergeten om te betalen, wat ons een stelletje illegalen maaktje, gelukkig nooit gevonden. de anderen gebeld om ons met de zakken te helpen en naar de veel te blauwe zee gedoken. later kwamen de verhaaltjes van stelende apen en the secret of the seas.
een slaatje voor lunch met puddig en 11 kersttomaatjes. AROI. (geen apen)
s avonds spaghettie1!!!!! met te weinig saus maar door de honger was het een van de beste maaltijden ooit. de bin op het vuur om de spaghettie te koken eenmaal die gekookt was alles in 1 groote pot. ( gelijk da wij zouden weggen een teile) met 1 groote lepel om door te geven. na alles op te eten een nachtelijke duik genomen om al rennend terug te keren toen we begonnen te beseffen dat het regende. shit, problem. 2 tenten voor 11 man en die tenten stonden vol met zakken. optie 2 we slapen in de toiletgebouwen of optie 3 we nemen de rum en een doos koekjes om onder het afdak voor de shop te slapen. uiteindelik kozen we voor optie 3, en ik moet eerlijk zijn dat we op dat moment content waren dat we de rum hadden, het hield ons warm en we vielen zonder veel moeite in slaap op de grond zonder kussens dekens of zachte ondergrond.
wel allen wakker geworden met een houten kop. gedouchd, ons verplaatst naar het strand om verder te slapen en besloten om te ontbijten r ond 12 uur, omdat de shop dan terug sluit en we ongezien gebruik konden maken van de brander en ketel om water te koken. oatmeal in dez plastieken pot als gisteravond en gebruik maken van dezelfde methode, eten en doorgeven.
supervol geen lunch gegeten en gewacht tot dunch om de mama gereed te maken.
die dag eigenlijk nieks gedaan behalve slapen en eten en zwemmen ( voor de meisjes + dragosh) maar voor de jongens een extra activiteit. kokosnoot jacht. na een uur te proberen om tot boven een palmboom te klimmen en te failen hebben ze besloten het halve eiland te doorzoeken tot ze er een vonden die wel mogelijk was om te beklimmen.
wij lachen en ongestoord verder lezen tot ze een paar uur later terug kwamen met een kokosnoot ( met een gat in) en verschillende schrammen en kleine wondjes op voeten en benen. nog meer lachen, en zij teleurgsteld :p.
die avond was echter wel de maks, we hebben heel de kookbazaar, water en matten meegenomen op de nacht aan de andere kant van het strand door te brengennaast een gigantisch kampvuur.
terug een nachtelijke duik genomen, maar nu moet ik eerlijk zijn, onze vrouwelogica klopte op dat moment ook niet. aangezien we geen extra kleren hadden meegenomen wouwden we zo weinig mogelijk natmaken, vandaar dat we besloten hadden om topless ge gaan zwemmen. helaas kwam het besef tot groot genoegen van de jongens, dat onze bikinitops meteen gingen nat worden op het moment we ze terug aandeden eenmaal uit het water. katze dus. nuja veel konden we er niet meer aan doen. 2 smart moment was toen we uit het water kwamen. wij lopen naar de plaats waar we ze dhadden achtergelatenom ze niet te vinden. furieus omdat het eerste wat in ons opkwam was dat de jongens ze hadden wij blijven staan, bibberen. Dragosh die een beetje medelij had was ze terug gaan vragen om met lege handen terug te komen en zeggen dat ze ze niet hebben. meer furiositeit, na een kwartier 20 min wachten had rachele een ingeving. HE, COULD IT BE THE STUFF OVER THERE??!!
jap mensen ons gerief lag op nog geen 10 meter van ons. terugkerend onder daverend gelach zijn we maar aan de rum begonnen. eenmaal die op was, gaan slapen.
de volgende morgen, een kort ontbijt, inpakken en wegwezen, naar ko lipe, onze volgende stop waar je meer over zult horen int volgend berichtje.
btw, ik was vergeten te vermelden, er waren echt stelende apen, onze appels, mijn vegitarische mama en dragosh zijn toiletzak. die dieven !!! minus karma points..
dinsdag 6 april 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Hoi Anke,
BeantwoordenVerwijderenEen mama om te eten ??? wat is dat ???
En ik denk dat je aan een ontwenningskuur zal toe zijn als je thuis komt zal je nog kunnen slapen zonder rum ???
knuffel mama